
Öncelikle küçük mutlulukları görmeyen insan için mutluluğun kavramı bile zordur hissetmek ne kelime. Kalbinde küçücük şeylere bile heyecan hissedemiyorsan hayat sana daha büyüklerini nasıl verebilir ki. Sen duyabildiğin için teşekkür etmezsen hayat sana nasıl güzel melodileri sunabilir? Sahip olduklarına teşekkür etmezsen nasıl daha fazlasını verebilir?
İnsanlar olarak çok istediğimiz bir şeyi elde edince kıymetini bilmek yerine o şeyden hemencik sıkılıveririz. Yaz gelse kışı, kış gelse yazı isteriz. Bir şey diler sürekli olsun diye dualar eder, olduğunda da teşekkür yerine kötü taraflarını bulur şikayet ederiz. İşsizliğe üzülür iş bulunca sabah gitmek istemeyiz. Bir yere gitmek ister, gidince çıkan en küçük aksilikte 'Neden geldim ki buraya?' deriz. Mutluluk bu şekilde nasıl gelebilir ki. O gelse de görmedikten sonra neden sende dursun ki. Kıymetini bilmediğin hiç bir şey sana ait durmaz. Dursa da sağlam kalmaz yıpranır. Bir eşyaya bile güzel bakmadın mı yırtılır, kırılır, yıpranır. Hislerine güzel bakmazsan da kaybolur senden uzaklaşır.
Küçük deyip değer vermediğin şeyler başkalarının büyük hayalleri olabilir. Nankörlük edersen bir gün sahip olmaktan mutlu olmadığın şeyler hayallerin olur ulaşmak için çabalar durursun.
En basit örnek sağlığın. Ondan daha büyük teşekkür sebebi yoktur belki. Çünkü sen hayatta sağlam durabildiğin sürece yapamayacağın da bir şey yoktur. Sen tüm hayallerine attığın ilk adımsın. Peki kendine güzel bakmadığın müddetçe sen bu şekilde sağlam durabilir misin? Sağlam duramazsan hayallerine adım atabilir misin? Adım bile atamadığın hayaller asla hayatının bir parçasına dönüşemez. Hayatının bir parçasında hayallerini yaşayamazsan asla mutlu olamazsın. O yüzden sen sen olabildiğin için. Nefes alabildiğin için. Bugün de varolduğun için teşekkür etmeyi ve sırf bu sebeple bile mutlu olmayı asla unutmamalısın.
Kendin olmayı öğrenmelisin. Mutluluk istiyorsan bunu kendin olarak alabilirsin. İnsanlar ne der diye yaşayan kimse mutlu olamaz. İnsanlar kim? Senin hayatınla ilgili yorum yapma hakkını onlara kim verdi? Sana destek olmayan kişilerin köstek olmasına sen neden izin verdin? Hayat senin hayatınsa, seçimler de senin olmalı. Gerçekten desteğine inandığın kişilerin yorumlarını dinle; ama kararını kendin ver. Konuşmak için konuşan insanları duyma bile. Unutma hayat öyle bir yer ki konuşan konuştuğunu yaşar gün gelir de. O yüzden sen kendi yolunda yürümeye devam et. Hayatı başkalarının gözünden yaşama.
Kendi yolunda yürürken başkalarının yoluna laf etme, engel olma, kötü düşünme. Kalbinden geçen en küçük şeyi sen yaşarsın unutma. Hayatta herkes için mutluluğu dileyemiyorsan mutluluk sana uğramaz. İçinden iyiliği eksik edersen kalbinde güzellikler uçuşmaz. Herkes ne yaparsa yapsın. Kötü düşünceyi çıkar hayatından. Mesele zaten sana iyi olana iyi olmak değil ki. Asıl zor olan herkese iyi olmak. Kin tutmamak, affetmek, hoşgörülü, yapıcı olmak.
Mutluluk tüm hisleriyle temiz olan yerde kalabilir unutma. Hoş kokular bekliyorsan hayattan önce kalbinde çiçekler açabilmesini sağla. Kalbini güzellikle sula. Güzelliğin dışındaki her şeyi temizle ki çürütmesin açan güzel çiçekleri. Sen en küçük yağmurda çiçeklerini bırakır gidersen onlar kurur geri dönsen bile baştan başlamak zorunda kalırsın, güzellikler kaçarsa yerini kuru dallara bırakır. Her başlangıç sendeki hevesi azaltır. Ama sen tüm soğuklara, rüzgarlara, yağmurlara, kışa karşı kalbindeki çiçek bahçesinden vazgeçmezsen, güzel kokular hep hayatını sarar. Sen iyiliği tercih edersen mutluluk bir şekilde hep senle kalır.