Bırak kendini hayatın içine. Akışa uy. İsyan etme. Bazen bırak direnme. Yorma kendini. Sorgulamadan yargılamadan eleştirmeden olabildiğince kendin olarak en özgür en doğal en güzel halinle yasa gitsin anı. Bazen düşünme bile hatta. Kokla dinle duy hisset. Emin ol hayat hissettiklerinden fazlası değil. Hissettiklerinin toplamı. Bu yüzden özünden kopmadan duygularını saklamadan ak hayatin içinde. Kavga etmeden çabalarken kendini bitirmeden hayat ne yine akarsa tersine hareket etmeden bazen öylece bırak kendini. O seni işlesin değiştirsin güzelleştirelim. Yaşadıkça hissettikçe daha da güzelsin. Kendin olmaktan vazgeçme. İçinden nasıl geçerse. Sen nasıl iyi hissedersen ve nasıl mutluysan öyle ol. Öyle davran. Başkası olmaya değil tam tersi her türlü hep kendine dönmeye çalış. Sen kendinden güzelsin. Sen teksin. Hepimiz birbirimizden o kadar farklıyız ki. Herkesten farklı olan tüm özelliklerine sev kendini. Olabildiğince gülümse kendine. Her gün hayata seni sen yaptığı için teşekkür et.
Hayat doğa gibi olmamızı bekler. Doğa kadar saf, temiz, berrak, açık. Doğadaki her ayrıntı hayatın kurallarının resmedilmiş halidir. Sanki ulaşılmazmış gibi görülen dağların arasından akan şelale... Hepimiz içimizde bu şelale gibi ne güzellikler barındırıyoruz bir düşün. Ulaşılmaz sanma. Ulaşılır. Kendini dinle kendini anla. İçindeki şelalenin şırıltısını duy. Kuşları dinle. Hayatin en güzel şarkılarından biri onların sesi. Çiçeklerin kokularını içine çek. Çektikçe içinde açan çiçekleri düşün. Aslında ne çok çiçek var içinde belki her gün suladığın belki çoktan sulamaktan vazgeçip kuruttuğun. Kelebeklere bak. Rengarenkler. Olmamız gerektiği gibi. Ne olursa olsun kendini hayatın renklerinden mahrum bırakma...
Gökyüzünün maviliğine bak. Arada çıkan bulutlara. O bulutları benzettiğin şekilleri düşün. Bir bulut mu geçti güneşin önüne. Aldırma. Güneş hep yerinde. Sen yeter ki bakmaktan vazgeçme. Hayat inse de çıkar. İnmezse de çıktığını anlamazsın zaten. Bırak arada dalgalansın da güneşin kıymetini bil. Güneş... nasıl parlak ve ısıtıcı değil mi. Sahi bir çocuğun gülümsemesi. Birine gözlerinin içine kadar gülerek günaydın demek bir köpeğin başını okşamak bunun gibi bir çok küçük büyük şey kalbini o güneş gibi parlatır mı? Parlatsın. Sen insansın. Bunları unutursan, bunlar kalbini ısıtmazsa ne kalır ki senden.
Hayat belirsiz. Ne zaman ne olacağını bilemeyiz. O yüzden her an her şeyi çok yapmalıyız. Çok yaşamalı. Çok hissetmeli. Çok sevmeli. Çok teşekkür etmeliyiz. Her anı deneyim saymalı hepsinden bir şey alarak yola devam etmeliyiz. Hayatta karıncalar kadar çok emek vermeli. Uğur böcekleri kadar umut verici olmalı. Kuşlar kadar özgür, onların ötüşleri kadar coşkulu, ağaç kökleri kadar sağlam. Güneş kadar parlak olmalıyız. Kendin olursan hepsi mümkün...