Hayat kurallardan oluşur. Bu kuralları yaşadığımız tecrübeler sonucu anlamaya ve uygulamaya başlarız. Uygularsak hayatımız düzene girer. Uygulamazsak her gün şikayet etmeye mutsuz olmaya başlarız. Ama kendi hayatımızdaki her şeyin sorumlusu biziz. Yaşadığımız bazı olaylar için kader deyip başkalarını suçlayıp kenara çekilemeyiz. Bu kendi hayatından vazgeçmek demektir. Bu kendi hayatın için çabalamamak demektir. Mutlu olmak, hayallerini gerçeğe dönüştürmek istiyorsan bazı kurallara dikkat etmen gerekir.
Öncelikle her şeyin başının sevgi olduğunu unutma. Kendini sevmelisin, hayatı sevmelisin, sevmediğin bir şey için çaba gösteremezsin. Sevmediğin bir şeyi asla kendi hayatına alamazsın. Sevmek seni iyi yapar. Sevmek kalbini temizler. Sevgi bu hayatın en temel kuralıdır. Sevmek en güçlü duygudur.
Kıskanma. Hiç kimsenin mutluluğunu, başarısını kıskanma. Kendi hayatında olmayan şeyleri başkasında gördüğünde kötü kalple bakma. İyi bakmayan bir kalp nasıl iyi bir hayat yaşayabilir ki? Kendi hayatındaki başarıyı da mutluluğu da ancak sen yaratırsın. Başkasının başarısız olması senin başarılı olmanı sağlamayacak, başkasının mutsuz olması sana mutluluk getirmeyecek. Bu hayatta herkes kendi emeğinin sonucunu yaşar.
Saygı duymayı bil. Hepimiz birbirimizden farklı duygu ve düşüncelere sahibiz. Hepimiz aynı olmak zorunda değiliz. Farklı olduğumuz için güzeliz. Kimse senin gibi düşünmek, kimse senin gibi yaşamak, kimse senin gibi davranmak zorunda değil.
Kimseye kendini kanıtlamaya çalışma. Sen olduğun gibi ol. Herkes senin nasıl biri olduğunu bilmek zorunda değil. Herkes senin iyiliğini, başarını, hayatını veya farklı bir özelliğini bilip sürekli takdir etmek zorunda değil. Her konuda iyi olamazsın. İyi olduğunda bile bunu kanıtlamak zorunda değilsin. Hayatını başkalarının yorumları üzerine kurma. Hayatını başkalarının gözünden yönetme. Kendi hayatını kendi kalbinden yönet. En doğru kararları kalbinin verdiğini unutma. Başkalarının takdirini almak için kendini yıpratma.
Herkesin seni sevmesini bekleme. Böyle bir şey yok. Herkes sana saygı duymak zorunda ;ama herkes seni sevmek zorunda değil. Herkesle yakın olamazsın. Tam tersi belli bir sınıra sahip olmalısın. Hayatına herkesi aynı derecede alamazsın. Herkesin seni sevdiğini düşünüyorsan asıl o noktada durup bir bakmak zorundasın. Bu asla gerçek olamaz. Hayatını böyle boş bir çabayla geçirme. Bu hayal kırıklığından başka bir şey yaratmaz.
Pes etme. Emek vermediğin hiç bir şeye sahip olamazsın.Hayatın seni çok zorladığı anlarda emek vermeye devam etmek zorundasın. Duramazsın. Yıkılamazsın. Yaparsan kendi hayallerini yaşayamazsın.
Hayatta kimseden bir şey bekleme. Ancak sen yapabilirsin. Kendi hayatın için ancak sen en çok çabayı gösterebilirsin. Bir noktaya seni getirecek tek kişi sensin. Bu hayattaki en büyük torpili ancak sen kendine yapabilirsin. Kendi hayatının torpili sensin. Emek vermeden sahip olduğun hiçbir şey sonsuza dek senin kalmayacak unutma.Öyle ya da böyle kaybedersin ya da sahip olsan bile o şey senin mutlu etmemeye başlar. Sadece emek verdiklerin daima hayatında kalacak.
Hayatında çiçekler açsın istiyorsan kalbine iyilik ek. Kalbini hep iyiliğe aç, temiz tut. Kimse için kötülük geçirme. Kalbinden geçen kötülük sana dönecek unutma. Bir şey dilerken herkes için iyisini dile. Bencil olma. Sadece kendini düşünme. Kızdığın birine beddua etme, kötülüğünü sakın dileme. Kendi hayatını çürütürsün böyle. Hayat döngüden ibaret herkes kalbinden geçeni yaşar. Sen hayata bırak. Hayat herkese hak ettiğini verir. Sen sadece iyi ol.