Hayat adil bir yer mi bu soruya herkesin cevabı çok farklıdır eminim. Çünkü yaşadıklarımız farklı, sorunlarımız farklı, görüşlerimiz farklı, problemleri çözme şeklimiz onlarla mücadelemiz çok farklı aslında tamamını toplasak bakış açımız farklı.
Bakış açısı bir çok şeyin belirleyicisi. Aynı durumlara farklı tepkiler vermemizin en büyük nedenlerinden biri. Bu yüzden bakış açımızı değiştirmek tepkilerimizi hayatımızı değiştirebilir.
Sorunlar herkesin hayatında var. Problemsiz bir hayatın olduğunu düşünmek asıl beni korkutuyor. Düşünsene hiç bir problemin yok. Başta çok güzel gelebilir ama zamanla anlarsın bu seni amaçsızlaştırır. Hayata karşı kondisypnun tam olmalı ki bir sorunla karşılaştığında üstesinden gelebil. Yoksa en küçük problemde yıkılırsın. Hayatında hiç problem olmayan biri zamanla mücadele etme gücünü kaybeder. Oysa hayat senden hep mücadele etmeni bekler.
Kiminin mücadeleleri başkasına problem gibi gözükürken, kiminin hayali olabilir. Biri sabah erken kalktığında, çok çalıştığından şikayet ederken, diğeri bir işe sahip olmanın hayalini kurabilir mesela. Bu yüzden fazla şikayet yerine, her anımıza teşekkür edebilsek işler biraz daha kolaylaşacak gibi. En çok atmadığımız nokta da bu ya zaten, en kolay adım, teşekkür etmek. İşte tam da bu nokta da yukarıda anlattığım bakış açısı devreye giriyor.
Aslında yaşadıklarımızın sorun olup olmadığını ya da ne kadar büyük sorunlar olduğunu sizin bakış açınız belirliyor. Bugün yaşadığım bir olayı paylaşıyorum hemen. Mutlaka aranızda böcek korkusu olan vardır. Bugün odada kocaman bir böcek gördüm evet evet kocaman tahmin edemezsiniz. Çığlık çığlığa bağırırken nereye gittiğini de görmedim. Delirebilirdim. Her an her yerde olabilirdi ve o oradayken ben orda olmamalıydım. O sıra evdekiler bana delirmiş gibi bakıyorlardı. Çünkü onlara göre 'küçücük' bir şeydi ve ben abartıyordum. Evet bazen insanlar sizin sorunlarınıza verdiğiniz tepkilere abarttığınızı düşünerek delirmişsiniz gibi davranabilir. Çünkü size göre kocaman olan problemler onlara göre küçücüktür.
Doğrusuna gelince aslında doğru, sakin düşündüğümüz müddetçe tüm sorunlar yavaş yavaş gözümüze küçük ve çözülebilir gözükmeye başlar. Yani gördüğüm böcek gerçekte benden kat kat küçüktü, ama beniö gözümde beni yiyebilecek güçteydi. Mesele de bu zaten nasıl gördüğümüz. Çünkü nasıl görürsek öyle çözeriz. Nasıl görürsek öyle devam ederiz hayata.
Kısaca sorunlar mı büyük biz mi? Korkmadığımız sürece biz. Şimdi minik böcekler yüzünden tek güvende hissettiğiniz yer olan koltuğun tepesinden aşağıda inip, yere güçlüce basın. Emin olun size bir şey yapamayacak. Zaten koltuk tepeleri hiç bir zaman çözüm olmaz. Çünkü oraya da çıkabiliyorlar. En iyisi sorunları sakince ve nazikçe hayatınızdan göndermek...