Bu bir hatırlatma yazısıdır. Başta kendime sonra bu yazıyı okuyan herkese hatırlatmaya geldim. Neyi mi?
Unuttuğumuz, arada atladığımız, yok saydığımız, üşendiğimiz, işimize gelmediği için görmezden geldiğimiz, bir an için kıymetini fark edip sonra tekrar hayatın rüzgarına kapılıp geride bıraktığımız bazı şeylerin değerini hatırlatmaya geldim. Sana ve kendime hayatı hatırlatmaya geldim.
İnsan olarak bir türlü beceremiyoruz şu anda kalma işini. Şu yazıyı yazarken bile yarın yapmam gereken bir şey takılıveriyor aklıma. Ee ne yarınki işe faydam var şimdi ne de tam olarak yazdığım yazıya. İşte bu yüzden şuan daha yazının başında tüm düşüncelerden arınarak yazıyorum sana. Sadece şuanda kalarak. Lütfen sen de tamamen bu yazıda kalarak oku. Şimdi dur, nefes al, bir gözlerini kapatıp aç. Evet tamam odaklan tam olarak yazıdasın şuan. Aklında başka hiçbir şey yok.
Hayat hem çoook uzun hem de çoook kısa. Çünkü sonu belirsiz. Ne zaman biteceği belirsiz. Bu yüzden yolun sonu değil, yolculuğunun nasıl geçtiği önemli. Bu yüzden yüzden gözlerini tek bir noktaya dikme. Yolculuğunun tadını çıkar. Ağaçların dört mevsim nasıl da değiştiğine şahit ol. Çocukların nasıl büyüdüğüne mesela. Bazı şeylerin nasıl da eskidiğine ve daha güzel bir şekilde yenilendiğine. Gökkuşağını kaçırma mesela sadece güneş çıkacak mı diye bakmaya çalışırken. Hedeflerine ulaşmaya çalışmak seni mutlu etmeli kör değil. Hayat herkes için tek. Doğru değerlendir.
Yarın belirsiz geleceği bile belli değil ;yani henüz sana ait değil. Plansız ol demiyorum. Ama seni de andan almasın yarının kaygıları. Çünkü yarın için bile anca bugün bir şeyler yapabilirsin. Yarının hazırlığı bile bugünden. Dünü de değiştiremezsin artık fazla kafa yorma. Hiç değerlendirme demiyorum. Hatta ders de çıkar, öğren ama bugünü unutma. Dünün bugününü aydınlatan bir ışık olsun sana. Asıl gün bugün. Senin olan gün, yaşayacağın gün bugün. Bugünü asla hiçbir şey için kaçırma.
Kalbinden aklından geçenlere bazen filtre vurmayı atlama. Her zaman elinden geldiğince iyiliklere odaklan. Güzel şeylere. Eleştir ama kırma. Sevmeyi bil sorgulamadan. Karşılık beklemeden tüm kalbini açabil. Tüm güzelliklerin başı karşılıksız sevgi. Sen verdiğin zaman emin ol bin kat fazlası döner sana.
Değişmeye kapatma kendini. Hayat değiştirecek, yıpratacak, yenileyecek seni baştan yaratacak bazen. Büyütecek seni. İzin ver. Sen değiştikçe adımların değişecek. Sen değiştikçe kalbin, gözlerin değişecek. Sen değiştikçe anlaman, yorumlaman, hatta konuşman bile değişecek. Sen değiştikçe belki de daha çok sen olacaksın kim bilir?
Hayal etmekten de yere çakılmaktan da korkma. Düşünüyorum da küçükken izlediğim çizgi filmler kadar renkli olsun istiyorsam hayatım, bazen tıpkı oradaki gibi yüksekten düşsem de kalkacağımı bilip maceralara atılmalıyım. Yerimde durursam ya da hayallerimi yerlerinde tutarsam asla uçamam. Ama ben uçmayı seviyorum. Bulutların üstünü seviyorum ben. Kim tutabilir ki beni? Hangi korku engel olabilir ki kalbimdeki gökkuşağına yaptığım salıncakta sallanmama? Ben uçsuz bucaksız gökyüzünde koşmak istiyorsam eğer benden başka kim pranga vurabilir ayaklarıma? İzin verme sen de. Hayallerinin suya düşmeye değil, gökyüzüne uçmaya ihtiyacı var. Sahip çık onlara.
Yapmaya karar verdiğin, yapmak istediğin sana iyi gelen hiçbir şeyden korkuların yüzünden vazgeçme. Kendinin farkına var. İçinden gelenlerin kıymetini bil. Şimdi durup geçmişe sadece neler yapmak istemişim hangilerini yapmışım demek için bakıyorum. Ama sanki yıllar geçtikçe gerçekten kendimin farkına varmaya başlamışım. Eskiden yapmak isteyip yaptığım şeylerin yanında yapmaya cesaret edemediğim, yarıda bıraktığım birçok şey var. Yapamadığım demiyorum fark ettiysen. Çünkü yapmaya cesaret etseydim ya da devam etmekten vazgeçmeseydim, adım atmaktan korkmasaydım yapardım hepsini eminim. Sen de yaparsın. Artık daha büyük, daha cesurum. Artık adımlarımda büyük, kendime olan inancım da. Hayalini kurduğum bir çok şeyi gerçekleştirmişim. Ve artık farkındayım. Hiçbir şey için geç değil. Mesela bazen görürsünüz ya üniversiteye gitmek istiyorum ama şu yaştayım geç mi falan diye. Varsa öyle birileri hiç geç değil. Kalbinden geçen şeylere ne yaş ne de başka bir şey engel değil. Çok küçükken oyuncu olmak isterdim ben. Hatta o kadar fazla isterdim ki hayatımın bir döneminde tiyatroda oynadım. Sonra okul koşturması kısacası bahanelerim üstüne gitmeme engel oldu. Aslında okul değil bendim engel. Hem de bu kadar severek yaparken. Geçen gün resimlerimi görünce ne kadar yapmak istediğimi fark ettim tekrar. Sonra durup vakit ayırabilir miyim? Olur mu ki bu saatten sonra dedim. Anında kalbim karşılık verdi. Hangi saatten sonra? Şuan tam zamanı. İstediğin her şeyin şuan tam da istediğin an zamanıdır. . Sen de böyle yap. Bir şeyi yapmak istiyorsan eğer her çıkan bahaneye, engele şuan tam da zamanı de. Çünkü herkesin saati, yılları kendine çalışır, çünkü şuan tam zamanı.