Dünyaya her birimiz bir şey için geldik. Belki şuan bazıları hayat amacını buldu bazıları hala arıyor. Ama hiç birimiz bu dünya için tesadüf değiliz. Belki farkındasın belki değilsin ama bir görevin var. Bu dünya üzerinde bir amacın bir hayalin olmak zorunda. Yoksa hayatının bir manası olmaz ve ne yaparsan yap asla bencil olmadan tüm insanlar için uğraşmak zorundasın. Hayata bir değer katmak zorundasın, hayata dokunmak zorundasın. Kattığın değer çok büyük de olabilir kimsenin fark etmeyeceği kadar küçük de. Bunun hiçbir anlamı yok. Çünkü hayat kattığın değerin büyüklüğü küçüklüğüyle değil, senin değer katmak için kalbinden geçen niyetle, çabayla, istekle ilgilenir.
Sen neden burada olduğunu sordun mu hiç kendine? Hayattaki amacın ne? Kimsin? Ne olmak istiyorsun? Her gün bir ton koşuşturmanın içinde nefes alıp, bir an durup, gerçekten istediğim ne diye sordun mu? Sormadıysan sor. Kalbine sor. Gerçekten hayata ait hissediyor musun kendini? Hayatta olman gereken noktada mısın? Hayalin, amacın, tutunduğun her ne ise ona doğru mu yürüyorsun? Yoksa başka yollarda mısın? En önemlisi mutlu musun? Mutlu değilsen olman gereken noktada değilsindir. Gerçekten hissetmiyorsan bulunduğun noktaya ait değilsindir.
Hayatta sapabileceğin bir çok yol var. Kafa karıştırıcı bir çok yol. Hayat zorlayıcı bir yer ve sen zorlandıkça amacını, hayalini unutup daha kolay, daha kısa gelen yola sapmak isteyeceksin. Yoruldukça durmak isteyeceksin. Unutma en zor yol seninki olabilir; ama sen ulaşmak istediğin noktadan vazgeçmeyip ilerledikçe o yol dışındaki tüm yollar yavaş yavaş yok olmaya başlar. Sen o yolda yürürken hayat seni sınar. Ne olursa olsun kalbin her zaman temiz kalmak zorunda. Hayat her şeyin hesabını o kadar güzel yapar ki. Sen sadece yürü. Kalbindeki güneşi kaybetme. O ne kadar sıcaksa ne kadar parlaksa o kadar doğru yoldasın unutma. Kalbin senin pusulan. Herhangi bir bencillik, herhangi bir kötü düşünce kalbindeki güneşi söndürmeye başlayacak ve yavaş yavaş buna alıştıkça pusulandan sapacaksın. Sen kalbini hep masum, hep temiz tutmak zorundasın.
Ne kadar zorluk olursa olsun kendinden vazgeçemezsin. Hayallerin, amaçların senin en önemli parçan. Bunlardan uzaklaşmak kendinden uzaklaşmaktır. Bunlardan uzaklaşmak hayattan uzaklaşmaktır. Mutlu olmak istiyorsan vazgeçmemek zorundasın. Ne kadar zor olursa olsun uğraşmak zorundasın.
Hayat eğer anlamasını bilirsen çok basit. Kırma, yıpratma, tüketme. Hoşgörülü ol. Bazen gülümseyip geçmeyi bil. Birilerinin üstüne çıkmaya çalışma, kimse senin kendini kanıtlaman için basamak değil unutma. Kalbini koru. Tüm kötü hislerden koru. İyi ol. İyi biri ol. Olabildiğinin en iyisi ol. Ama rekabeti savaşa çevirme. Unutma bu hayattaki en büyük rakibin sensin. Bu hayatta kendini bir yola devam ettirecek de o yoldan geri çevirecek de sadece sensin. Vazgeçme, devam et. Unutma güç sende. O gücün sende olduğunu fark ettiğin andan itibaren zaten seni hiçbir şey durduramaz.Tüm bunların arasında kendini hep hatırla. Üzülmene, kırılmana, tükenmene izin verme. Unutma sen varsan hayat var. Kendini asla yok etme.
Bu hayat senden değer katmanı bekliyor. Kendin için, her şey için. Senden boyundan büyük şeyleri beklemiyor. Bazen bir gülümseme bir insana katabileceğin en önemli değer olabilir. Dünya üzerinde o sıcaklığı arayan kaç insan vardır bir düşün. Hayatı kocaman meyve bahçesi, kendini de onun içerisindeki bir ağaç gibi düşün. Şartlar ne olursa olsun sen hep en güzel meyveleri vermek için uğraşmalısın. Dünya üzerindeki tüm meyvelerin güzelliğinden sen sorumlu değilsin, ama kendi dallarındaki meyvelerden sen sorumlusun. Bunu unutmadan o bahçeden de kopmadan, amacın olan meyvelerden vazgeçmeden yürürsen hayat tüm kattığın değerlerin karşılığını verir.